De bloemenwinkel Sheherazade
In 1923 huurt Groeneveldt een grote winkelruimte op de kop van het Noordeinde in Den Haag. Hier begint hij de bloemenwinkel Sheherazade. De naam verwijst naar het romantische, sprookjesachtige oosten, vanwaar veel invloeden in de keramiek van Groeneveldt zijn terug te vinden. Sierlijke bloemstukken plaatst hij in speciaal daarvoor vormgegeven artistiek aardewerk, temidden van een stijlvolle omgeving.
Sheherazade wordt door de Nederlandse pers goed ontvangen. Het Vaderland prijst Groeneveldt om diens initiatief 'een eind te maken aan het smakeloos gesol met bloemen' dat volgens het dagblad kenmerkend is voor de meeste Haagse bloemenwinkels.
De winkel is een zorgvuldig vormgegeven toonkamer. De vooruitstrevende binnenhuisarchitect Hendrik Wouda ontwerpt het interieur, dat bestaat uit dofgouden vakken die van elkaar zijn gescheiden door donkergrijze panelen. Groeneveldt wil geen bomvolle presentatie, tot de nok gevuld met potten en planten. Hij plaatst een betrekkelijk geringe hoeveelheid aardewerk in de etalages. Hierdoor komt elk afzonderlijk stuk optimaal tot zijn recht. Spaarzaam drapeert Groeneveldt de planten en bloemtakken in zijn vazen. Hij kan uren besteden aan de juiste schikking van één of twee takjes. Vandaag de dag zouden we deze wijze van bloemschikken ikebana noemen. Als een van de eerste bloemisten in Nederland maakt Groeneveldt gebruik van cactussen als sierelement. Kleine vogeltjes vliegen los rond, en dragen bij aan de exotische sfeer.
In 1948 nemen twee andere bloemisten, vrienden van de keramist, de zaak over. Tot 1958 blijft de winkel onder dezelfde naam bestaan, en verandert er weinig aan het interieur. De winkel blijft een sierlijke toonkamer, waar aardewerk van Pieter Groeneveldt smaakvol vormgegeven met bloemen in de etalages staat. De nieuwe eigenaars betrekken regelmatig aardewerk uit de fabriek in Voorschoten.
In 1958 gaat de zaak wederom in andere handen. Nu verandert ook de naam: voortaan heet de bloemenwinkel Ixora. Onder deze naam blijft zij voortbestaan tot begin jaren '90. Tot begin jaren '70 blijft de bloemenwinkel vazen uit de fabriek te Voorschoten afnemen. In 1991 wordt de bloemenwinkel opgeheven. Momenteel herbergt het pand een winkel in fraai, ambachtelijk aardewerk uit Portugal - wellicht had de kunstenaar zelf hier vrede mee gehad!